เกิดจากเชื้อไวรัส Othopoxvirus ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะหายจากโรคเองได้ โดยกลุ่มที่เสี่ยงมากที่สุด หรือมีอาการรุนแรงมักพบใน ‘เด็กเล็ก’

โรคฝีดาษลิง

การติดต่อ

  • ถูกสัตว์ที่มีเชื้อกัดหรือข่วน
  • สัมผัสโดยตรงกับเลือดสารคัดหลั่ง หรือตุ่มหนองของสัตว์ติดเชื้อ
  • การประกอบอาหารจากเนื้อสัตว์ป่าหรือกินเนื้อสัตว์ที่ปรุงสุกไม่เพียงพอ
  • ละอองฝอยทางการหายใจ
  • สัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วย ทางสารคัดหลั่งจากทางเดินหายใจ ผิวหนังที่เป็นตุ่มหรืออุปกรณ์ที่มีการปนเปื้อน

อาการ

  • อาการเริ่มแรกจะมีไข้ ปวดกล้ามเนื้อ ปวดศรีษะ อ่อนเพลีย ต่อมน้ำเหลืองโต
  • อาการทางผิวหนัง มักเกิดหลังจากไข้ลดลงโดยเริ่มมีผื่นที่บริเวณใบหน้าก่อน หลังจากนั้นจะลามไปส่วนอื่นๆ ของร่างกาย และมีการเปลี่ยนแปลงเป็นตุ่มหนอง จะตกสะเก็ดในภายหลัง และอาจมีแผลเป็นตามมาได้

การป้องกัน

  • ล้างมือบ่อยๆ ด้วยสบู่ / แอลอฮอล์
  • งดรับประทานของป่า / อาหารที่ทำจากสัตว์ป่า
  • หลีกเลี่ยงการสัมผัสสัตว์ป่าที่มาจากพื้นที่เสี่ยง หรือสัตว์ป่าที่ป่วย
  • หลีกเลี่ยงการสัมผัสผู้ที่มีประวัติมาจากพื้นที่เสี่ยงและมีอาการ